wat me bezig houdt

In de schaduw van de bomen

Dit mooie en inspirerende schilderij van de in Heerlen geboren kunstenares Mariëlle Soons hing al jaren bij ons in huis. Het heet: In de schaduw van de bomen. Toen ik mijn praktijk aan huis in Lamswaarde begon is het schilderij met me mee verhuisd. Daar is het een onlosmakend deel van de ruimte is geworden.
Toen ik een afbeelding zocht voor deze website die niet alleen sprekend is, maar ook iets verheldert over mij en mijn werk lag de keuze zó voor de hand dat ik het eerst over het hoofd zag.

Ik ben erg blij met dit schilderij en het siert nu ook de website.

Het schilderij is in 2001 geschilderd. Het is olieverf op doek en is 120 x 180 cm groot. Mariëlle Soons is verbonden aan Galerie Annette De Keyser in Antwerpen.

Yurt in Klein Zundert.                                                         11 maart 2022

Noord Brabant, via www.natuurhuisje.nl.

Een grote yurt voor 5 personen een kennismaking dit keer voor mij alleen, en voor één nacht. Maar ik kom terug met 5 personen!

Heerlijk geslapen, in mijn slaapzak terwijl het zachtjes regent op de yurt. Zelf meebrengen: matras en slaapzak. Des te beter want thuis onder mijn eigen lakens slaap ik het best. In het midden een kleine houtkachel. Aangemaakt door gastvrouw Ankica. De stilte, het knetterende vuur, de kaarsen in de ronde binnenruimte van de yurt, nodigen uit om te mijmeren, om de dingen die geweest zijn te laten passeren tot een prettige vermoeidheid mij er aan herinnert dat er morgen weer een nieuwe dag is. 
..................................................................................................................................

Wie ben ik?                                                                           2020

Tsja ik ben eigenlijk altijd bezig. Nooit klaar gelukkig, gevoelig, avontuurlijk, nieuwsgierig, en leergierig. Ik vond het als kind heerlijk op school, leren, spelen, kijken, observeren. Een buitenstaander? Dat zeker. Bij ons thuis gingen dingen anders dan bij mijn vriendinnetjes en bij mijn vriendjes. En ik was anders, dacht ik zelf ook. Het leven was een groot avontuur, altijd op zoek naar, ja naar wat eigenlijk? Ik heb verschillende studies afgerond, banen gehad en eigen bedrijven gehad. En altijd een sterke behoefte gevoeld om onafhankelijk te zijn. Jong al moeder geworden. Vier prachtige kinderen. Inmiddels grootmoeder van drie prachtige jongens. 
Naast de kinderen en het huishouden studeerde ik in de avonduren voor leraar, archivaris, intuïtion practitioner, spiritueel- of natuur coach, sjamaan, masseur, reikimaster. Steeds netjes afgerond met een diploma. Nu zie ik dat alles wat ik deed mij heeft gebracht wat mijn hart sneller doet kloppen.

Als kind zocht ik al met lichtheid en humor, én in alle ernst, naar verbinding. Het leven leek één grote puzzel waar ik al vroeg stukje bij beetje het geheel van bij elkaar probeerde te leggen. Nu ik weet wat ik te bieden heb, heb ik mijn bestemming gevonden. Dienstbaar zijn is een van mijn kwaliteiten. Door contact te maken kan ik al mijn vaardigheden en talenten doorgeven aan anderen. In heb een praktijkruimte in Lamswaarde (vlakbij Hulst) en ik werk regelmatig in Middelburg, waar je met mij kunt afspreken. Mijn bedrijf heet De Reizende Reader omdat ik de reis in mezelf de wereld inbreng en doorgeef wat ik geleerd heb.

 ……………………………………………………………………………………………………

In de zomer van 2020 werd ik uitgenodigd door een lieve vriendin, de Sjamane Simone van de Heuvel, om met haar naar Frankrijk te reizen. Zij organiseert er elk jaar een Vision Quest.
Simone zorgde samen met Ad Bogaarts en zijn vrouw Willemien van Lith dat wij, een kleine groep, goed voorbereid voor vier dagen en nachten alleen in een groot kastanjebos konden zijn.
Met een zeil, een matje, een slaapzak, pen en papier, kreeg ik een mooie plek bij een boom aangewezen. Aan de rand van het bos, tegen een verlaten appelboomgaard aan. Met voor elke dag en nacht een opdracht. En liters water. Geen eten. 
Eigenlijk voelde het goed tussen die oude bomen. Ik voelde me niet alleen. Dat was ik ook niet. Een groot hert kwam regelmatig langs, en als het donker werd scharrelde er een everzwijn rond mijn geïmproviseerde tent. Verder was er een uil in de buurt, die zo nu en dan zachtjes wegvloog. Andere, kleinere diersoorten lieten zich soms zien of van zich horen. Er was alle tijd, stilte en rust. Fantastisch. Wanneer ben je zo lang alleen? En kun je ongestoord zijn, zitten, rondkijken, schrijven?

Het was een ervaring waarbij ik werd uitgenodigd in het diepst van mijn wezen te kijken. Wat wilde ik nog? Wat wilde ik niet meer? Ik had al zoveel gedaan. Terugkijkend was het vooral een mooie gelegenheid om afscheid te nemen van dingen. Maar ook om dingen te aanschouwen. Aan te kijken wat werkelijk belangrijk is.

Ik ben me bewust dat ik met energie werk. Dat alles energie ís. Ik kan het sturen, (aan)voelen, lezen, zien en soms zelfs ruiken. Ik leerde het benoemen, of beheersen tijdens vele opleidingen. ik aurareadingen en helingen op afspraak. Workshops waar in kleine groepen wordt gereisd door de aura en de chakra’s. 

Daar in het Kastanjebos in Frankrijk ging er een knop om die nooit meer uit hoeft. Met heel mijn hart en ziel heb ik daar besloten, ruimte gemaakt, is daar de kiem gelegd voor wat nu, vandaag de dag mijn bedrijf is, De Reizende Reader.